Πότε χτυπά «καμπανάκι» για τα παιδιά μας Για προεφήβους και εφήβους Για μικρότερα παιδιά

Πότε χτυπά «καμπανάκι» για τα παιδιά μας

Πολύχρωμες παρέες στο προαύλιο του σχολείου. Εκατοντάδες παιδιά παίζουν, τρέχουν, συζητούν, διαφωνούν, ζουν. Και σε μια γωνιά, μια μαύρη κουκκίδα. Μόνη της. Δεν πήγε ποτέ μαζί με τους άλλους. Δεν ενσωματώθηκε στο σύνολο, δεν «ανήκε». Δεν ήθελε; Δεν ήθελαν;

«Ηταν απομονωμένος και απόμακρος». «Περίεργο παιδί. Δεν μιλούσε». Ολοι εκ των υστέρων. Οι κρίσεις και οι παρατηρήσεις, κατόπιν εορτής. Μετά τους πυροβολισμούς και την αυτοκτονία, όλοι είχαν να καταθέσουν στα κανάλια τις ψυχολογικές τους παρατηρήσεις. Εκ των προτέρων, όμως, τι κάνουμε; Πώς μπορεί ένας γονιός ή ένας εκπαιδευτικός να δει τα σημάδια μιας διαταραχής στην ψυχοσύνθεση του παιδιού ή του εφήβου;

Η «Ε» απευθύνθηκε στον Γεράσιμο Κολαΐτη, επίκ. καθηγητή Παιδοψυχιατρικής (Παιδοψυχιατρική Κλινική Πανεπιστημίου Αθηνών, Νοσοκομείο Παίδων «Αγ. Σοφία») και γεν. γραμματέα της Παιδοψυχιατρικής Εταιρείας Ελλάδος, με ένα και μόνο ερώτημα. Ο καθηγητής απαριθμεί τις βασικές ενδείξεις σύμφωνα με τις οποίες οι γονείς πρέπει να ανησυχούν και να αναζητούν τη βοήθεια ειδικών ψυχικής υγείας για παιδιά και εφήβους:

Για προεφήβους και εφήβους

**Μεγάλη πτώση στις σχολικές επιδόσεις

**Μεγάλες αλλαγές ύπνου και/ή φαγητού

**Αδυναμία αντιμετώπισης καθημερινών προβλημάτων

**Εντονη και παρατεταμένη άσχημη διάθεση (κατάθλιψη) και κυρίως όταν συνοδεύεται από ιδέες θανάτου και/ή αυτοκτονίας

**Κατάχρηση αλκοόλ και /ή φαρμάκων και/ή άλλων ουσιών

**Σεξουαλική εκδραμάτιση

**Αυτοτραυματική συμπεριφορά ή τραυματισμός άλλων

**Συχνά ξεσπάσματα οργής, επιθετικότητα

**Επίμονοι εφιάλτες

**Απειλές ότι θα το σκάσει από το σπίτι

**Παραβίαση δικαιωμάτων άλλων με ή χωρίς επιθετικότητα, εναντιωματικότητα σε πρόσωπα εξουσίας, σκασιαρχείο, κλοπές, ψέματα ή βανδαλισμοί

**Παράξενες/παράλογες ιδέες, συναισθήματα ή συμπεριφορές

**Εντονοι φόβοι ότι θα παχύνει (που δεν έχουν σχέση με την πραγματικότητα) και ανάλογες συμπεριφορές, π.χ. περιορισμός τροφής, προκλητοί έμετοι.

Για μικρότερα παιδιά

**Χαμηλές σχολικές επιδόσεις, παρά τη σκληρή προσπάθεια μελέτης

**Εντονο άγχος π.χ. για να πάει σχολείο, για ύπνο ή για να πάρει μέρος σε φυσιολογικές για την ηλικία του δραστηριότητες

**Συχνές, ανεξήγητες εκρήξεις θυμού

**Εντονη υπερκινητικότητα

** Επίμονοι εφιάλτες

** Επίμονη ανυπακοή ή επιθετικότητα και προκλητική εναντιωματικότητα σε πρόσωπα εξουσίας (γονείς, εκπαιδευτικοί κ.λπ.)

Βοήθεια

* Οσοι χρειάζονται στήριξη (γονείς ή παιδιά) μπορούν να επικοινωνούν με τη Συμβουλευτική Γραμμή της Εταιρείας Ψυχοκοινωνικής Υγείας του Παιδιού και του Εφήβου 801 801 1177 (χρηματοδοτείται από το υπ. Υγείας -χρέωση 1 αστική μονάδα)

*Πληροφορίες για τα κατά τόπους Ιατροπαιδαγωγικά Κέντρα ή Κέντρα Ψυχικής Υγείας ανά νομό, στην ιστοσελίδα www.msu.gr/mapsite/main.htm 

Πηγή :http://www.enet.gr/?i=news.el.article&id=35320